Гадаадын хээл хахууль нь хөгжиж буй орнуудын иргэд, засгийн газарт хор хохирол учруулдаг гэдэгтэй бүгд санал нийлдэг. Гэхдээ ихэнх тохиолдолд хээл хахууль өгсөн талын харьяалагддаг улсын шийдвэр гүйцэтгэх байгууллагууд нь гадаадын албан тушаалтнуудад хээл хахууль өгсөн гэж буруутгагдсан компанитай шүүхээс гадуур тохиролцсон үед уг хээл хахуулийг авсан талын харьяалагддаг улсын засгийн газар эсвэл иргэдтэй тохиролцоо хийж, төлбөр тооцооны асуудал яригддаггүй. Авлигын учруулж буй хор уршгийг зөв тогтооход бэрхшээл тулгарч байдаг тул энэ нь гайхмаар зүйл биш юм. Эрдэмтэн судлаачид, нийгэм, улс төрийн идэвхтэй тэмцэгчид хээл хахууль өгсөн талын хуулийн байгууллагууд болон хээл хахуулийг өгсөн компанийн хооронд тохиролцоо хийлгэж, улмаар гадаадын хээл хахуулиийн улмаас хохирсон этгээдүүдийг хамгаалахыг шаарддаг боловч АНУ-ын Хууль зүйн яам (ХЗЯ) болон Их Британийн Ноцтой залилангийн хэргийг хариуцсан газар (НЗХХГ) зэрэг хууль, шүүхийн зарим байгууллага дээрх асуудалд маш бага анхаарал хандуулдаг. Түүнчлэн энэ чиглэлээр ямар нэгэн өргөн хүрээтэй бодлогын хөтөлбөр, зарчмын үзэл баримтлалгүй өнөөг хүрчээ.
Нью Йорк хотын хувцас угаалгын газрын гадаах самбар дээр “Бид бохир мөнгө биш бохир хувцас угаадаг” гэсэн хөнгөн хуумгай уриа өлгөсөн байсан. Мөн Пулитцерийн шагнал хүртсэн зохиолч Жейк Бернштейний ‘Нууцлалын ертөнц’ номоос сэдэвлэн бүтээсэн “Угаалгын газар” нэртэй кино нь мөнгө угааж буй ертөнцийг илчилсэн юм.
